நீயின்றி நானிலை

என் இதயத்தில் நீனில்லை என்கிறேன்

உன் இதயமே நான் தானடி என்கிறாய்

என் பார்வையில் நீயில்லை என்கிறேன்

உன் கண்ணின் மணியே நான் தான்டி என்கிறாய்

என் மனசுக்குள் நீயில்லை என்கிறேன்

உன் மனசாட்சியே நான் தானடி என்கிறாய்

உன் வார்த்தைகள் பொய் என்கிறேன்

அதிலுள்ள வார்த்தைகளே நான் தானடி என்கிறாய்

மாலையிட வருவாயா என்கிறேன்

உன் கழுத்தே நான் தானடி என்கிறாய்

என் சுவாசத்திற்கு உயிர் கொடு என்கிறேன்

உன் சுவாசமே நான் தானடி என்கிறாய்

என்னை ஞாபகம் இருகிறதா என்கிறேன்

மறந்தால் தானே நினைக்க என்கிறாய்

கடைசி வரை கூட இருப்பாயா என்கிறேன்

உன் உயிரே நான் தான்டி என்கிறாய்

உள்ளம் திறந்து கேட்கிறேன்

உதரிவிடாதே என்கிறேன்

உரிமையுடன் சொல்கிறேன்

நீயின்றி நானில்லை என்கிறாய்

இத்தனையும் சொன்ன நீ இன்று

ஏன் என்னை ஏற்க மறுக்கிறாய்??

கொஞ்சம் நில் காதலே

காக்க வைத்தல் காத்திருத்தல்

இரண்டுமே சுகமானது தான்

உனக்காக மட்டுமென்றால்

உன் நினைவுகளை சுமந்தபடி

உன் சம்மதமின்றி

காத்திருக்கிறேன் உனக்காக.....

இன்று மட்டுமல்ல என்னுயிர் ..

உள்ளவரையில்நீதான் ...

எந்தன் ஒளிவிளக்கு....

நான் வளர்க்கும் கனவுகளுக்கு

எல்லையே இல்லை...

அவையாவும் நிறைவேற நீ...

எந்தன் கரம் பிடிக்க வேண்டும்....

இன்றைய நாள்தனில்

காலத்தையும் கடந்து

உயிரோடு வாழும் காதலிடம்...

என் அன்பான வேண்டுகோள்....

உன்னால் முடிந்தால்

என்னவனிடம் என்னை

சேர்த்துவிட்டுச் செல்.....

ஓர் நிலவின் காதல்

காற்றலையில் என் குரல் கேட்ட மறுகணமே

உன் இதயத்தை என் காலடியில்

தொலைத்து விட்டதாய் கூறினாய்...

நானும் அப்படி தான்...

காதல் மலர்ந்தது...

காலங்கள் மறைந்தன.

ஓர் அந்தி மாலை பொழுதில் நாம்

இணைந்த அதே இணையத்தில்

நம் காதலை நிறுத்திக்கொள்ளலாம்

என்று நீ கூறிய போது என் கண்ணை

என்னாலே நம்பமுடியவில்லை..

உனை நீங்க முடியாமல் அழுது தவித்தேன்..

பொங்கிவந்த உன் நினவுகளை

ஆசையாக வடித்து மடலிட்டேன் உனக்கு..

உன் வாழ்வில் எனக்கோர் இடம் கேட்டு.

காதலர்களையும் காதலையும் நேசிக்க

தெரிந்த உனக்கு ,,ஏன் எற்றுக்கொண்ட

என் காதலை மறுப்பது போல் நடித்தாய்..

நேற்று நான் நேசித்ததும்..

இன்று நான் நேசிப்பதும்..

நாளை நான் நேசிக்க போவதும்

அன்பே உனை மட்டுமே....

அன்பே... என் தேடல் ஒரு

காணல் நீரென்றுதெரிந்திருந்தும்..

உனை நேசித்தஇதயத்தால்

உனை மறக்க முடியவில்லை...
உன் பெயர் சொல்லித்துடிக்கும்,,

இதயமது நின்று போனாலும்...

என் கல்லறை உன் பெயரை,

உச்சரித்துக்கொண்டே இருக்கும்...!!!

அஞ்சவில்லை....

கற்பனையில் கூட நான்

உன்னை என்னிலிருந்து தள்ளி

வைத்துதான் பார்த்ததுண்டு

இப்போது நீயும் அப்படித்தான்.....

வஞ்சகன் நீ எனை இன்றல்ல

என்றோ வஞ்சித்து விட்டாய்

உன் வஞ்சை தெரியாத என்

பிஞ்சு மனம் கூட உன் போலி

காரணங்கண்டு அஞ்சவில்லை.....

உன் வருகைக்காக.....!!!

கரைகள் தன் அலையை

பார்த்து நிற்கின்றன......!

கவிஞனின் கண்கள் தன்

கவிதையை பார்த்து நிற்கின்றன.......!!

நானோ உன் வருகையை

எதிர் பார்த்து நிற்கின்றேன்.......!!!