*நிஷாவின்* கவிதைச்சாரல்

கவிதைச் சாரலில் நனையலாம் வாருங்கள்

*நிஷாவின்* கவிதைச்சாரல்

1/31/2008

இது தான் காதல்....

கண்கள் விளையாடி காதல் வந்தது

இதயம் கலவாட துணிவு தந்தது...
அழுதாலும் தீரா சுமையே
காதல் தீயில் கருகும் இமையே...

கண்களில் தோன்றும் கண்ணீரில்
காட்சிகளும் மறைந்து போகும்.....
காதலின் மடியில் தானே
இறுதியாய் இதயம் தூங்கும்....
ஓடும் மேகங்கள் ஓய்வு கொள்ளலாம்
மழையாய் பொழிந்தே பாரம் தீர்க்கலாம்....
இதயம் தந்து இதயம் வாங்கும்
காதல் என்றும் வெல்லும்.......

என் நண்பன்....

நட்புக்கு பிரிவேது

பிரிந்தால் அங்கே நட்பேது

எங்கோ மொழி தெரியாத
ஊரில் நீ வாழ்ந்தாலும்

நம்மை இணைத்தது
நம் தாய்மொழி

அதுபோல் நம் மண்ணை
நீ சிந்திக்கும் போது
என்னை சந்திப்பாய்

உன்னை...

உன்னை கண் சிமிட்டாமல்

பார்க்க வேண்டும்
என்று ஆசைப்பட்டேன்,

ஆனால் இப்பொழுது
கண் சிமிட்டும் நேரமாவது
பார்க்க மாட்டோமா
என்று ஏங்குகின்றேன்

1/30/2008

நம் நட்பு.....

எங்கிருந்தோ வந்தேன்

இன்பமாய் பழகினாய்..
பிரியமனமில்லை ....

நீ எந்தன் உறவுமல்ல -
ஆனால் உன் துயரம் கண்டு,
என் மனம் வாடும்..
உன் இன்பம் கண்டு,
என் மனம் துள்ளும்....

இது தான் நட்பு என்பதா??
எனக்கு புரியவில்லை நண்பனே..
உனக்கு புரிகிறதா?
அறிந்து கொண்ட மாத்திரத்தில்
ஆழமாய் துளிர்விட்டு
அழகாய் பூத்த,
அற்புத உறவு நம் நட்பு.....

நீயே எந்தன் அன்புத் தோழன் மிர்ஷான்.....
என்றும் நான் உந்தன் உயிர்த்தோழி நிஷானி...






1/28/2008

வாழ்வை வாழ்ந்து பாருங்கள்......

புன்னகைத்து பாருங்கள்

நட்புகள் கிடைக்கும்"

பிரார்த்தனை செய்யுங்கள்
நல்ல மனம் கிடைக்கும்
நம்பிக்கை வையுங்கள்
வெற்றி கிடைக்கும்

உண்மையாய் உறுதியோடு
உழைத்து பாருங்கள்
வாழ்க்கையில் எல்லாமே கிடைக்கும்

நாம்.....


எங்கிருந்தோ வந்தேன் ..................

இன்பமாய் பழகினாய்.............

துன்பமாய் பிரிகின்றோம்..........

என் ப்ரியமான தோழன்.......


எங்கிருந்தோ வந்தேன் ..
எனை உன் நண்பியாக்கிக் கொண்டாய்
நம் உறவுக்கு இதுவே தொடர் என்றால்,
பாசத்தை காட்டி கடைசி
முற்றுப்புள்ளியாய் மாற்றுகின்றாய்.
இவ்வுறவை காட்டி நாம்
பிரியும் நாட்களே நட்பு தான்.........



1/23/2008

வேண்டும் வேண்டாம்......


அன்பே காதல் வேண்டும்
காமம் வேண்டாம்
அன்பே அறிவு வேண்டும்
அதற்கு நீ அடிமையாக வேண்டாம்

அன்பே உன் அன்பு வேண்டும்
உன் அழகு வேண்டாம்அன்பே

உன்னோடு வாழ வேண்டும்
அதற்கு நீ உப்பாக வேண்டாம்

கண்ணீர் காணிக்கை.....


கண்ணெதிரே வந்தவன்
கண்விழி புகுந்து
கற்பனையைத் தந்தவன்
கடைசியில் கண்ணீரையும்
காணிக்கை ஆக்கினான்

வசந்த காலம்.....

வாழ்வில் பொய்யானதெல்லாம் மெய்யாகுது..

முள்ளானதெல்லாம் பூவாகுது...
கனவானதெல்லாம் நனவாகுது....
மனம் கொண்டதெல்லாம் கவியாகுது....

சொந்தங்கள்......


விண்ணுக்கு விண்மீன்கள் சொந்தம்
மண்ணுக்கு மனிதன் சொந்தம்
கண்ணுக்கு கண்ணீர் சொந்தம்
உடலுக்கு உயிர் சொந்தம்
என் உண்மை காதலுக்கு நீதான் சொந்தம்

1/20/2008

நீயாக வேண்டும்


நான் நானாக இருக்கும் வேளை
நீ எவ்வழியாய் புகுந்தாய்
என் இதயத்தில்
செத்துப் போனேனடா-
உன் வசீகரப் புன்னகையால்

எனக்குள் உன்னை வீழ்த்தி
என்னை உயிர்ப்பித்தவனே
மெளனத்தின் நிசப்பதங்களில் கூட
நான் சத்தமின்றி யுத்தமின்றி
யாசிப்பது உந்தன் நிழலை மட்டுமே

சமரசம் புரிந்த உன் விழிகளில்
சரணடைந்த நாள் முதல்
சத்தியமாய் உன்னில்
பைத்தியமானேனடா

யாருமே இல்லாத தேசத்தில்
உன்னுடன் சிறகு இல்லாமலே
சிருங்காரமாய்
சிறகடித்துப் பறக்கின்றேன்
கனவெது நினைவெது புரியாது
தவிக்கின்றேன்
தினம் தினமும்!
உன் பெயரை பலமுறை
உச்சரித்துப் பார்க்கின்றேன்
ஏன் தெரியுமா?

என் கடைசி நிமிஷத்திலும்
கூட என்னுடன் என்னுள்
நீயாக வேண்டும்

என்னவன்

என்னுடைய வீணையில்

மீட்டிடும் தந்தி அவன்

என்னுடைய தோட்டத்தில்
நீந்திடும் தென்றல் அவன்

என் இதயத்தின் உயிராய்
இருப்பவன் அவன்

என் கன்னத்தில் வடிந்திடும்
கண்ணீரும் அவனே

நிஷாவின் குட்டிக் குட்டி கவிகள்

பேனை = என்னை எனக்கே அறிமுகம் செய்த என் உயிர் தோழி

நட்பு = இன்பத்தை இரட்டிப்பாக்கும் துன்பத்தை பாதியாக்கும்

டயரி = இறந்துபோன இதயத்தின் கல்லறை

கோபம் = அறிவிலிகளுக்கு சற்றென பிறக்கும் 3 எழுத்து குழந்தை

கண்ணாடி = உன்னை உனக்கு காட்டும் செயற்கை கண்

சொந்தம் = சொல்லாமலே சென்றிடும் செல்வங்கள்

என் உயிரில் இருப்பவளே

ஒரு நாள் உனை பார்த்தேன்

தினமும் பார்க்க கிடைக்குமா
ஏங்கினேன் தினம் தினம்

உன் வருகையால் என் உள்ளம்
எங்கும் சந்தோஷ வாசம்
கிடைக்குமா கால்ம் முழுதும்
உந்தன் புன்னகையின் வாசம்
உன் அன்பு ஒன்றே போதுமடி

கோபம் கொண்டால்
என் உயிரின் வலி அறிவாயா?
என் உயிரில் இருப்பவள் நீயல்லவா?

1/10/2008

நிஷாவின் குட்டி கவிதை.......


மனசாட்சி *-* இவ்வுலகில் உனக்கென உன்னுடன் பிறந்த கடவுளின் நெருங்கிய நண்பன்

வெட்கம் *-* பெண் என்று அடையாளம் காட்டும் மரபுக் கவிதை

சந்தேகம் *- * அன்பின் உச்சகட்டத்தில் உறவுக் கண்ணாடி மீது விழும் பாராங்கல்
காலம் *-* உயிர்களின் முடிவினை அறிவித்துக்கொண்டிருக்கும் ஒரு வகை கருவி

1/09/2008

சம்மதம் தருவாயா


காக்க வைத்தல் காத்திருத்தல்
இரண்டுமே சுகமானது
உனக்காக மட்டுமென்றால்

உன் நினைவுகளை சுமன்தபடி
உன் சம்மதமின்றி உனக்காக
நான் காத்திருக்கின்றேன்

இன்று மட்டுமல்ல் என்னுயிர்
வாழும் வரை நீ தான்
எந்தன் ஒளிவிளக்கு

நான் வளர்க்கும்
கனவுகளுக்கு எல்லையில்லை
அவையாவும் நிறைவேற
நீ எந்தன் கரம் பிடிக்க வேண்டும்

காலம்


வாழ்க்கை எனும்
தீவினில் நடக்க
காலம் எனும்
கால்கள் தேவை