என்று வருவாய் நீ

கண்ணிமைக்குள் குடியிருக்கும்

உன்னை வடிக்கின்றேன்

கவிதைகளாய்பேனா முனைகளால்

கொவ்வை இதழால் சிரிக்கும் உன்னை

தரிசிக்கிறேன் தினமும்ம் உன் அன்பிற்காக

என மேல் காதல் கொண்ட உன்னை

நெருங்கத் துடிக்கின்றேன்

உன் காமக் கண்களுக்காக

என்றாலும் நீ நடத்தை கெட்டவன்

மரம் விட்டு மரம் தாவும் குரங்கினம்

என்றெல்லாம் வர்ணிக்கிறது

உன்னை இச்சமுதாயம்.....

கேட்டதும் துடிக்கிறது என் மனம்

அழுகிறேன் மனசுக்குள்

தவிக்கின்றேன் ஆறுதலடைய முடியாமல்

உன்னைக் காதலிக்கும் முதல் நாளாய்

நான் படும் துன்பம் கொஞ்சமல்ல

என்றாலும் தள்ரவில்லை

கசப்பென்று துப்ப முடியாமலும்

இனிப்பென்று விழுங்க முடியாமலும்

தவிக்கின்றேன் நான்

என்றாலும் உன்னை பார்த்த முதல் நாளாய்

உனக்காக காத்திருக்கின்றேன்

உன் மடி மீது துயில

என்று வருவாய் நீ????????????